...και μετά απορούν γιατί δεν συγκεντρώνομαι.

-Πρέπει να γράψω κάτι καλό!

-...και πως θα γράψω χωρίς θέμα?

-Ε, βρες, σιγά.

-Βλακιες. Δεν θέλω να γράψω έκθεση ιδεών. Ένα κείμενο σε ένα blog, so simple.

-Σιγά μωρέ. Ποιος τα διαβάζει? Μόνοι μας χαιρόμαστε...

-True.

-So what? Ποτέ δεν ξέρεις..

-Bollocks! Θα το κουράζω το θέμα για πολύ ακόμα? 

-Αν δεν έχεις κάτι να γράψεις, κλείσ' το γιατί έχεις και φυσική.

-Κάτι θα βρω μωρέ. Λες να γράψω για τους Nerdfighters? 

-Μπα...που να εξηγώ τώρα…

-Πφφφ…Έλεος, ας ανοίξω λίγο το Tetris…

-Δανάη, μαζέψου, μην το γα**ς εντελώς ή θα γράψεις κάτι ή διάβασε καλύτερα, τώρα που δεν υπάρχει κανείς σπίτι να σε ενοχλήσει.

-Έλα μωρέ. Αύριο θα ξυπνήσω νωρίς να διαβάσω.

-...Ντεμεκ.

-Στο θέμα μας.

-Δεν ξέρω…Απηύδησα.

-Τόσα θέματα υπάρχουν.

-Κάτι που ξέρω καλά..?

-...για να μην παιδεύομαι κιόλας.

-Με λίγα λόγια επίδειξη γνώσεων σε όλο της το μεγαλείο.

-Οχι ρε, σιγά…

-Σκάσε! Δεν μου κρύβεσαι.

-Χμμμ…

-Cinema?

 -...Banal

-Très…

-Ε, δεν ξέρω.

-Kοίτα γύρω σου και κάτι θα βρεις.

-Μια κιθάρα...

-Ξεχασέ τo!

-Ούτε να το σκέφτεσαι!

-Θα γράψεις για το blog. Let alone την Α minor pentatonic και άσε κάτω την κιθάρα.

-Πωωωωω...
-Πφφφ δεν με μπορώ άλλο. Ι quit...

 -BBC(L)…

-Επειδή είμαι καμμένο δεν σημαίνει ότι πρέπει να το γράψω κιόλας...

-Ειδες τελικά που δεν έχω θέμα...

-Έιιιι, wait a minute. Εγώ το έλεγα αυτό και εσύ έλεγες ότι όλο και κάτι θα βρω...

-Δαναη ξεκόλλα. Εσύ τα σκεφτεσαι όλα αυτά. Το ιδιο άτομο... και τώρα εσύ το σκέφτεσαι αυτό και αυτό που θα πω μετά και αυτό τώρα και τώρα και γενικότερααααααα...

-...τι σελίδα είπαμε ότι έχουμε φυσική???

-Αυτή ήταν μια καθημερινή εσωτερική συζήτηση από τις 1000 κάθε μέρα. 

-WTF???

-Είμαι psycho...

-Certainly you are!

-Ααααααααα! Πάλι μιλάω στον εαυτό μου με τον ίδιο τρόπο.

-Ποτέ δεν τελείωνειιιιιιιιιι...

-WELCOME TO HELL!!!

-Δανάη

Μαθηματική Αναρχία...

Μια μέρα περπατώντας στο σχολείο μπήκα στην αίθουσα που κάνει μάθημα το τμήμα Α3 και έπεσα πάνω στο διπλανό "σύνθημα". Τα παιδιά μου είπαν πως είναι γραμμένο από την κατάληψη...
Θεώρησα σκόπιμο να το απαθανατίσω και ιδού τα αποτελέσματα...


Γενικά, το όλο concept είναι λίγο έως πολύ άκυρο και αυτός είναι ο λόγος που η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι εδώ...


Λοιπόν, θα αρχίσω από το φοβερό και τρομερό 1+1=2. Αυτή η πράξη ή γενικότερα αυτή η μαθηματική σχέση αποδεικνύεται στο βιβλίο του εν λόγω μαθηματικού Bertrand Russell, το οποίο λέγεται Principia Mathematica. Δηλαδή τι?


Και όμως αυτός ο τύπος, ο Russell, απέδειξε οτι όντως 1+1=2 και του πήρε 364 σελίδες.... Όπως φαίνεται δηλαδή από τη διόρθωση που έχει κάνει με γαλάζια κιμωλία κάποιος ευγενικός μαθητής που ήθελε να συμπληρώσει τον καλλιτέχνη (αυτός είναι και ο λογος που δεν πολυφαίνεται η διόρθωση) η οποία βρισκεται δεξιά απο το "Principia"


Όλα ΟΚ μέχρι εδώ...


Το όλο κουφό της υπόθεσης είναι ότι ο "καλλιτέχνης" έχει γράψει το τελευταίο A στο "Mathematica" να είναι μέσα σε κύκλο...
Εδώ θέλω να σημειώσω επίσης ότι το γνωστό σύμβολο είναι μέρος του "συνθηματος" και δεν έχει προστεθεί πιο μετά. Αυτό φαίνεται επειδή πολύ απλά δεν έφτασε ο χώρος στον καλλιτέχνη, ο οποίος αναγκάστηκε να προχωρήσει στον επόμενο τοίχο... Το χρώμα του συμβόλου είναι το ίδιο, απλά φαίνεται διαφορετικό λόγω φωτισμού.


-Αδριανός